Nasılsınız, iyisiniz inşallah? Eksik olmayın, ben de idare ediyorum işte.

             
         Zorlama şeylerden pek hazzetmem, yazasım da gelmeyince bloğu süs diye açmış gibi oldum. Gerçi mantıklı düşününce açmaya bile aylarca üşendiğim bloğu, sık sık güncellemem tuhaf olurdu. Neyse işte ara sıra yazıyorum ben de.
          
         Bu aralar hiçbir şey yapmıyorum üstelik. Kitap okumuyorum mesela. Müzik bile az dinliyorum. Niyeyse başımı ağrıtıyor biraz bile hareketli şeyler. O yüzden indie ile münasebetimi yoğunlaştırdım, malum müzik olmadan yaşamak zor.
        

Standing Egg özellikle, müzik dinlersem eğer Standing Egg dinliyorum. -Kiss, favorimdir kankalar.-
           
  
                        

     
   Bir de geçenlerde -bayağı bir geçenlerde- Ilmare'yi izledim. Göl Evi'nin 2000 yılında çekilmiş, Kore aslı. İzlemekte geciktim zira Gianna en sevdiğim bayan oyuncudur ve konusu da en sevdiklerimden. Hani şu, zamanın farklı boyutlarından iki kişinin aşkı meselesi. 


En sevdiğim filmlerden olan Ditto da bunlardandır ve yine geçenlerin birinde izlemiş olduğum Tayvan yapım Secret da bu familyaya dahildir. Secret da çokoştu zira piyano üstüne bir filmdi, takdir edeceğiniz gibi 'piyano olur da hoş olma mı'.

                                         -Secret


         

                                          -Ditto              


Bir de yazarken bu yazıyı, naçizane şunu dinledim efenim, buyrun:

                                                        

                                                                          Hoşçakalın :D   

            Farkında mısınız bilmem ama yaşadığımız hayat çok garip. 

            Mesela açıp kapadığınızda gözlerinizi,gerçekten hissediyor musunuz gerçek                       olduğunuzu?

            Hissediyor musunuz?

            Ben hissetmiyorum açıkçası.

            Garip değil mi sizce de?

            Yani yaşıyorken 'yaşıyorum' demek çok kolay ama bunu kendime bile                                 kanıtlayamıyorum.

            Kendime bile kanıtlayamıyorken...

            Sizce yaşıyor muyum?

                Geçenlerde izlediysem demek Bin Jip'i.

                 

                

                                                                          Beste~~

...

            Bazen ben çok sıkılırım. Öyle böyle değil, çok. Uyumak bile istemeyecek kadar çok. İşte öyle zamanlardan birinde yazıyorum bu yazıyı. Haksızlık, değil mi? Hanımefendi sıkılsın, gelsin burada başımızı ütülesin. Ama biraz çekin kahrımı. İnanılmaz bir tembellik buhranı yaşıyorum. Hiçbir şey yapmadan geçip giden bir yaz tatili, üstüne de üniversite sınavı telaşı. Aile baskısı bir yandan. Dertliyim anlayacağınız. O yüzden çenemi kapayıp, tek bir şarkı önereceğim size ve sonra da kaybolacağım :3

                         Nell'den White Night.                      
                        
                       
                       Bu şarkı ilk çeviri teşebbüsünde bulunduğum şarkıdır -bi' şeye benzememişti-. Ama aşırı severim, öyle böyle değil.
Ben dertliysem, herkes dertlensin uleyynnn!!!

 

                                                                    
                                                                        Sizi seviyorum xoxo